ص:2

ص:3

ص:4

ص:5

ص:6

فصل دوّم

ضررها و مفاسد خودارضایی

ضررها و مفاسد 38

فصل سوّم

مصادیق استمناء

دلیل های ما بر عمومیّت 46

ملاعبه ی با زوجه استثناست 48

خودارضایی در زنان! 48

فصل چهارم

مجازات خودارضایی

ادلّه ی تعزیر استمناء کننده 55

فصل پنجم

طرق پیشگیری و راه حل ها

پیشگیری مقدّم بر درمان است 60

راه حلّ اوّل: ازدواج 61

معضلات ازدواج در عصر و زمان ما 62

راه حلّ دوم: پرهیز از عوامل تحریک 64

راه حل سوم: اجتناب از دوستان ناباب 65

راه حلّ چهارم: اشتغال 66

راه حلّ پنجم: مطالعه ی مداوم آثار سوء استمناء 66

راه حلّ ششم: تقویت پایه های ایمان 67

ص:7

خاتمه

نیروی جنسی و بلوغ 69

ارتباط میان غدد جنسی و غدد درون ریز 71

منبع تولید نیروی جنسی 72

بهره گیری از نیروی جنسی در ورزش 74

نیروی جنسی و طول عمر 75

نیروی جنسی و عقل 76

خودارضایی و تخلیه نیروی جنسی 77

رابطه جنسی غیر متعارف 78

آیا خودارضایی عوارضی دارد؟ 79

خودارضایی و فرایند سالخوردگی 79

آثار خودارضایی برمغز انسان 81

ارتباط مغز با مَنی 83

خودارضایی و دیوانگی 84

خودارضایی و ناتوانی جنسی 85

خودارضایی و انزال زودرس 85

خودارضایی و انزالهای شبانه 86

اخلاق جنسی نامشروع 87

خودارضایی و موادّ مورد نیاز بدن 88

خودارضایی و ضعف پروستات 90

خودارضایی و فرزند ناسالم 90

خودارضایی و جُرم 91

ص:8

خطرات خودارضایی در خانمها 91

چگونه می توان از خودارضایی دست کشید؟ 92

سایر راههای جلوگیری 93

ص:9

ص:10

در بحث حج نیز هنگامی که به بحث استمناء، که یکی از محرّمات احرام است، رسیدند با توجّه به ابتلای برخی از جوانان به این کار بسیار زشت و گناه بزرگ، جلساتی چند را به بیان و تشریح ابعاد مختلف آن پرداختند. تا از این طریق هم خانواده ها را متوجّه خطری که در کمین جوانانشان می باشد کرده باشند، و هم ابعاد مختلف این گناه بزرگ را برای جوانان تشریح نمایند، و هم ضررها و آثار شوم آن را به آنها گوشزد کنند، و هم راهکارها و طرق رهایی و خلاص شدن از آن را به مبتلایان آن تعلیم دهند.

با عنایت به این که این مباحث صرفآ یک بحث علمی نبود، بلکه جنبه ی کاربردی نیز داشت، بصورت مستقل در اختیار شما خوانندگان محترم قرار گرفت، تا اگر خدای ناکرده در اطرافیان شما فردی مبتلا به خودارضایی است، بتوانید با آگاهی بیشتر به کمکش شتافته و او را نجات دهید.

این کتاب در پنج فصل تقدیم شما خوانندگان محترم می شود :

1 - اصل حرمت استمناء و خودارضایی با چهار دلیل محکم و غیرقابل انکار.

ص:11

2 - معنای استمناء و مصادیق آن.

3 - ضررها و مفاسد متعدّد خودارضایی.

4 - مجازات آن.

5 - راهکارهای پیشگیری از خودارضایی.

از خداوند بزرگ عاجزانه می خواهیم که این خدمت ناچیز را به لطف و کرمش قبول فرماید و ذخیره ی یوم المعاد قرار دهد. که او یقبل الیسیر است و پاداش های بزرگی می دهد.

ابوالقاسم علیان نژادی دامغانی

حوزه علمیّه قم

1/8/1390 مصادف با 25 ذی الحجّه 1432

روز دحو الارض

ص:12

ص:13

ص:14

در عصر و زمان ما برخی از دانشمندان کم اطّلاع و کسانی که فریفته ی فرهنگ فاسد غرب شده اند، به تبعیّت از غربی ها، خودارضایی را یک امر طبیعی دانسته و آن را جایز شمرده اند! (1) در

حالی که حرمت آن به ادلّه ی اربعه (قرآن، حدیث، عقل و اجماع) ثابت است. برای روشن شدن بطلان عقیده ی مذکور، ادلّه ی چهارگانه را مورد بررسی قرار می دهیم :

ص:15

برخی از علمای اهل سنّت آن را حرام نمی دانند (1) .

به نمونه هایی از کلمات فقها توجّه فرمایید :

1 - علّامه حلّی (2) ، آن فقیه بزرگ و کم نظیر،

می فرماید :

«یحرم الاستمناء بالید عند علمائنا و هو قول اکثر اهل العلم...، و حکی ابن المنذر عن عمرو بن دینار انه رخص فیه و به قال احمد بن حنبل؛ (3)

خودارضایی به وسیله ی دست به نظر تمام علما و دانشمندان شیعه حرام است. و این نظریّه ی اکثر علما و فقهای اهل سنّت است... البتّه ابن منذر - از فقهای اهل سنّت - از عمرو بن دینار (که یکی از فقهای گمنام اهل سنّت است) نقل کرده که وی آن را جایز شمرده، و احمد بن حنبل نیز آن را پذیرفته است».

2 - نویسنده ی کتاب ریاض المسایل (4)

ص:16

می گوید:«و من استمنی ای استدعی اخراج المنی بیده او بشیء من اعضائه او اعضاء غیره سوی الزوجة و الامة المحللة عزّ ربما یراه الامام و الحاکم لفعله المحرم اجماعاً (1) ؛ و هر شخصی با

دست یا دیگر اعضای بدنش یا اعضای بدن غیر از همسرش کاری کند که منتهی به خروج منی گردد حاکم شرع او را تعزیر می کند؛ زیرا به اجماع علماء و دانشمندان مرتکب کار حرامی شده است».

3 - فقیه پر توان و برجسته، آقای نجفی (2) ،

نویسنده ی کتاب ارزشمند جواهر الکلام در یک جمله ی کوتاه می گوید :

«للاتفاق ظاهراً علی الحرمة المستفادة مما عرفت و من قوله تعالی... (3) ؛ زیرا ظاهراً فقها

اجماع بر حرمت استمناء دارند و این حرمت از روایاتی که (در کلام صاحب جواهر) گذشت و

ص:17

برخی از آیات قرآن استفاده می شود».

4 - سیّد ابو المکارم ابن زهرة (1) در کتاب غنیة

النزوع می فرماید :

«ان التعزیر یجب بفعل القبیح و الاخلال بالواجب الذی لم یرد الشارع بتوظیف حد علیه... و یعزر من استمنی بیده... کل ذلک بدلیل اجماع الطائفة؛ (2) انجام هر کار زشت و ترک

هر کار واجبی که مجازات خاصّی برای آن بیان نشده تعزیر دارد... و کسی که مبتلی به استمناء با دست شده تعزیر می شود... همه ی این ها به اجماع علمای شیعه ثابت شده است».

5 - ماوردی (3) از فقهای اهل سنّت می گوید :

«فاما الاستمناء بالید و هو استدعاء المنی بالید فهو محظور، و قد حکی الشافعی عن بعض الفقهاء اباحته... و هو خطأ (4) ؛ و امّا استمناء با

ص:18

دست که عبارت است از طلب انزال منی با دست، حرام است. ولی شافعی از برخی فقها نقل کرده که مباح است... امّا این نظریّه صحیح نیست».

نتیجه این که خودارضایی به اتّفاق تمام فقهای شیعه و اکثریّت علمای اهل سنّت حرام است. البتّه اجماع با وجود مدارک دیگر، دلیل مستقلّی محسوب نمی شود، ولی سایر ادلّه، را که خواهد آمد، تأیید می کند.

ص:19

عین آیات پنجم تا هفتم سوره ی مؤمنون است.

چگونگی استدلال: تعبیر به «حفظ فروج» که در آیه ی اوّل آمده، عام است. یعنی هرگونه مناسبات و روابط جنسی را شامل می شود و از آن نهی می کند، مگر آنچه که استثناء شده، و آن مسایل جنسی مربوط به دو همسر است. ضمناً موضوع آیه تنها آمیزش جنسی نیست؛ بلکه هرگونه مسایل جنسی است، که طبیعتاً شامل استمناء هم می شود و آن را تحریم می کند.

سؤال: آیه ی شریفه صراحت در حرمت ندارد؛ چون کسانی که مناسبات جنسی غیر مجاز دارند را ملوم و مستحق سرزنش می داند و سرزنش به تنهایی دلالت بر حرمت ندارد.

جواب: این مطلب صحیح است، ولی ما حرمت را تنها از واژه ی مذکور استفاده نکرده ایم، بلکه جمله ی «اُولئِکَ هُمُ الْعادُونَ»، که مبتلایان به مسایل جنسی غیر مجاز را تجاوزکار و ظالم معرفی کرده، نیز شاهد خوبی بر حرمت است.

سؤال: اگر به اطلاق آیات مذکور استدلال شود لازمه اش این است که آمیزش باهمسر در حال حیض و نفاس هم جایز باشد. آیا چنین مطلبی را می پذیرید؟

ص:20

جواب: منظور از استثناء مذکور استثناء فی الجمله است. امّا موارد خاص، مانند آنچه که ذکر کردید، با دلیل خاص از عموم استثناء خارج می شود. نتیجه این که بدون شک آیات مذکور دلالت بر حرمت خودارضایی دارد و لذا بسیاری از علمای شیعه (1) و

اهل سنّت (2) برای تحریم استمناء به این آیات

تمسّک جسته اند.

ص:21

قبول و عمل مشهور فقها قرار گرفته است. و لذا، ضعف سند روایات ضعیف السند جبران می شود. به این روایات توجّه فرمایید :

1. عمّار بن موسی از امام صادق علیه السلام در مورد مردی که با حیوانی آمیزش کرده، یا مرتکب استمناء شده بود، چنین نقل کرده است :

«کُلّ ما اَنزَلَ بِه الرَّجُلُ مائَهُ مِن هذا وَ شِبهِه فَهُوَ زِنا (1) ؛ هر کاری از این قبیل و مانند آن، که

سبب شود انسان نطفه اش را خارج سازد، حکم زنا دارد و حرام است».

2. امام صادق علیه السلام فرمود :

«اِنَّ اَمیرَ المُؤمِنینَ علیه السلام اُتِیَ بِرَجُلٍ عَبَثَ بِذَکَِره فَضَرَبَ یَدَهُ حَتّی احْمَرَّت ثُمَّ زَوَّجَهُ مِن بَیْتِ الْمالِ (2) ؛ شخصی که خودارضایی کرده بود را

خدمت امیرمؤمنان علی علیه السلام آوردند (تا مجازاتش کند.) حضرت به قدری بر دستش زد که سرخ شد. سپس از بودجه ی بیت المال مقدّمات ازدواجش را فراهم کرد».

3. شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید:

ص:22

«خَضخَضه چه حکمی دارد؟ فَقالَ: هِیَ مِنَ الْفَواحِشِ (1) ؛ امام فرمود: خودارضایی جزء کارهای

زشت محسوب می شود و حرام است».

«خضخضه» از مادّه ی «خضّ» به معنای هر گونه تحریکی است. ولی در خصوص استمناء، که نوعی تحریک جنسی به شمار می رود، نیز استعمال شده است. و منظور از آن در این روایت، استمناء و خودارضایی است. ضمناً «فاحشه» در لغت عرب صفت فعل، و در فارسی وصف فاعل قرار می گیرد.

4. ابوبصیر می گوید :

«سَمِعْتُ اَبا عَبْدِالله علیه السلام یَقُولُ: ثَلاثَةٌ لا یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ یَومَ القیامَةِ و لا یَنْظُرُ اِلَیْهِمْ وَ لا یُزَکیّهِم وَ لَهُمْ عَذابٌ اَلیمٌ؛ اَلنّاتِفُ شَیْبَهُ، وَ النّاکِحُ نَفسَهُ وَ الْمَنْکُوحُ فی دُبُرِهِ (2) ؛ شنیدم که امام صادق علیه السلام

می فرمود: خداوند در روز قیامت با سه گروه سخن نمی گوید و به آنها نظر رحمت نمی کند و آنان را پاکیزه نمی سازد و عذاب دردناکی در انتظار آنهاست: اوّل) کسی که محاسن خود را بکند. دوم) شخصی که مبتلی به خودارضایی شود. سوم)

ص:23

کسی که تن به لواط دهد».

این روایت به روشنی دلالت بر حرمت استمناء دارد.

5. امام باقر علیه السلام فرمودند :

«اِنَّ عَلِیّاً علیه السلام اُتِیَ بِرَجُلٍ عَبَثَ بِذَکَرِه حَتّی اَنْزَلَ فَضَرَبَ یَدَهُ حَتّی احْمَرَّتْ. قالَ: وَ لا اَعْلَمُهُ اِلّا قالَ : وَ زَوّجَهُ مِنْ بَیْتِ مالِ الْمُسْلِمینَ (1) ؛ شخصی که استمناء کرده بود را خدمت حضرت علی علیه السلام آوردند (تا او را مجازات کند) حضرت به قدری روی دستش زد تا سرخ شد. سپس با بودجه ی بیت المال همسری برایش انتخاب کرد».

سؤال: آیا این روایت، تکرار حدیث دوم، که طلحة بن زید همین داستان را از امام صادق علیه السلام نقل کرد، محسوب نمی شود، و در واقع یک روایت نیست؟

جواب: در صورتی هر دو روایت، یک روایت شمرده می شود که هم مضمون آن دو و هم راوی دو حدیث و هم شخصی که از او روایت شده یکی باشد.

در دو حدیث فوق هر چند مضمون هر دو روایت متحد است؛ امّا راوی روایت اوّل طلحة بن

ص:24

زید و راوی روایت دوّم زرارة و مروی عنه در حدیث اوّل امام صادق علیه السلام و در حدیث دوّم امام باقر علیه السلام است. بنابراین، یک حدیث محسوب نمی شود. علاوه بر این که الفاظ دو روایت هم مقداری با هم متفاوت است.

6. احمد بن محمد بن عیسی در کتاب نوادرش از پدرش چنین نقل کرده است :

«سُئِلَ الصادق علیه السلام عَنِ الْخَضْخَضَةِ، فَقالَ: اِثْمٌ عَظیمٌ قَدْ نَهَی اللّهُ عَنْهُ فی کِتابِه وَ فاعِلُهُ کَناکِحِ نَفْسِه و لَوْ عَلِمْتَ بِما یَفْعَلُهُ ما اَکَلْتَ مَعَهُ، فَقالَ السّایِلُ: فَبَیِّنْ لی یَا ابْنَ رَسُولِ اللّهِ مِنْ کِتابِ اللّه فیهِ، فَقالَ: قَوْلُ اللّهِ: (فَمَنِ ابْتَغی وَراءَ ذلِکَ فَاُولئِکَ هُمُ الْعادُونَ) وَ هُوَ مِمّا وَراءَ ذلِکَ (1) ؛ از

امام صادق علیه السلام در مورد استمناء سؤال شد. امام فرمود: گناه بزرگی است که خداوند متعال در قرآن مجید از آن نهی کرده است. و کسی که دست به این عمل زشت بزند مثل این است که با خودش آمیزش کرده است. و اگر می دانستی که چه کاری انجام می دهد با او هم غذا نمی شدی. سائل پرسید: کدام آیه ی قرآن دلالت بر حرمت استمناء دارد؟ امام فرمود: آنجا که خداوند فرمود: «کسانی

ص:25

که جز این (استفاده های جنسی از همسرانشان) را طلب کنند، تجاوزگرند» و استمناء مصداق «ماوراء ذلک» در آیه ی شریفه است».

7. اسحاق بن عمّار می گوید از امام صادق علیه السلام پرسیدم :

«اَلزِّنا شَرٌّ اَوْ شُرِبُ الْخَمْرِ و کَیْفَ صارَفی شُرْبِ الْخَمْرِ ثَمانُونَ و فی الزِّنا مِائَةٌ؟ فَقالَ: یا اِسحاقُ! اَلْحَدُّ واحِدٌ وَلکِنْ زیدَ هذا لِتَضییعِهِ النُّطْفَةِ وَ لِوَضْعِه ایّاها فی غَیْرِ مَوْضِعِه الَّذی اَمَرَهُ اللّهُ بِه (1) ؛

آیا زنا بدتر است یا شرب خمر؟ چرا حدّ زنا یکصد ضربه تازیانه، و حدّ شرب خمر هشتاد تازیانه است؟ امام فرمود: حد در هر دو یکی است و بیست تای اضافه در زنا، بخاطر آن است که زناکار نطفه را تضییع کرده، و آن را در جایی که خداوند متعال سفارش نموده قرار نداده است».

چگونگی استدلال: اگر معیار بیست شلّاق اضافه تضییع نطفه است، در استمناء هم این کار انجام می شود، پس حرام است. به تعبیر دیگر، هرچند در این حدیث سخنی از استمناء به میان نیامده، امّا عموم علّتی که در کلام امام آمده، شامل استمناء نیز می شود.

ص:26

8-9. حسین بن خالد از امام رضا علیه السلام و اسحاق بن عمّار به نقل از امام کاظم علیه السلام روایت زیرا را در مورد کسی که (نعوذ بالله) با حیوانی آمیزش کرده بود نقل کرده اند :

«اگر آن حیوان برای آمیزش کننده باشد باید ذبح گشته، و پس از ذبح لاشه ی آن سوزانده شده و از گوشت آن استفاده نگردد. و بیست و پنج ضربه ی شلاق، 4 1 حدّ زنا، بر واطی جاری شود. و اگر حیوان متعلّق به دیگری است، قیمت آن از واطی گرفته و به صاحب حیوان پرداخته می شود، سپس حیوان ذبح گشته و لاشه اش سوزانده شده، و بیست و پنج ضربه تازیانه بر واطی جاری می شود. راوی می گوید: از امام پرسیدم: حیوان چه گناهی کرده که ذبح می شود و لاشه اش را می سوزانند؟ فرمود: «لا ذَنْبَ لَها وَلکِنْ رَسُولُ اللّهِ 6 فَعَلَ هذا وَ اَمَرَ به لِکَیْلا یَجْتَرِیَ النّاسُ بِالْبَهائِمِ وَ یَنْقَطِعَ النَّسْلُ (1) ؛

حیوان گناهی ندارد، ولی پیامبر گرامی اسلام 6 این حکم را صادر نمود تا مردم جرئت این کار را نسبت به حیوانات نداشته باشند و نسل آنها قطع نشود».

در این دو روایت نیز هر چند تصریح به حرمت

ص:27

استمناء نشده، ولی چون علّت حرمت، انقطاع نسل که همان تضییح نطفه است بیان شده، شامل استمناء هم می گردد. بنابراین، روایت فوق هم دلالت بر حرمت استمناء دارد.

10. علیّ بن ریان نامه ای به امام هادی علیه السلام نوشت و پرسید :

«رَجُلٌ یَکُونُ مَعَ الْمَرْأَةِ لا یُباشِرُها اِلّا مِنْ وَراءِ ثِیابِها وَ ثِیابَهُ فَیَتَحَرَّکُ حَتّی یُنْزِلُ، مَا الَّذی عَلَیْهِ وَ هَلْ یَبْلُغُ بِه حَدُّ الْخَضْخَضَةِ؟ فَوَقَّعَ فی الْکِتابِ : ذلِکَ بالِغٌ اَمْرَهُ (1) ؛ مردی از روی لباس با زنی که

او هم لباس بر تن داشت ملاعبه کرد و بر اثر این کار تحریک شد و انزال صورت گرفت. چه حکمی دارد؟ آیا حکم استمناء در اینجا جاری می شود؟ امام در پاسخ علی بن ریان نوشت: آری، حکم استمناء دارد».

جمع بندی: همانطور که گفته شد هرچند برخی از روایات دهگانه از نظر سند ضعیف است؛ ولی با توجّه به این که برخی دیگر از نظر سند معتبر است، به علاوه روایات در حدّ تضافر است، و علاوه بر همه ی اینها، فقها مطابق آن عمل کرده اند، ضعیف بودن آن چند روایت مشکلی

ص:28

ایجاد نمی کند. و در هر حال، این روایات حرمت استمناء را ثابت می کند.

ص:29

ثابت نیست. ولی با توجّه به این که ثعلبة بن میمون در عرض اوست و وی انسان موثّق و معتبری است (1) ، عدم وثاقت حسین بن زرارة

ضرری به سند حدیث نمی زند.

2. زرارة بن اعین می گوید :

«سَأَلْتُهُ عَنِ الدَّلْکِ؟ فَقالَ: ناکِحُ نَفْسِه لا شَیءَ عَلَیْهِ (2) ؛ از امام صادق علیه السلام پرسیدم: استمناء چه

حکمی دارد؟ فرمود: چیزی بر چنین کسی نیست»

سند حدیث : یکی از راویان حدیث اسماعیل بصری است، که شخص مجهول الحالی است.

در بعضی از کتاب های علم رجال، نظیر جامع الرواة (3) ، نامی از او برده نشده است. ولی آیت الله

خویی؛ در معجم رجال الحدیث نامش را ذکر کرده و معتقد است که او همان اسماعیل بن الفضل است که ثقه می باشد (4) . امّا این مطلب

دلیل معتبری ندارد و لذا خود آقای خویی نیز او را توثیق نمی کند. بنابراین، روایت مذکور از نظر سند ضعیف است و اعتباری ندارد.

ص:30

علاوه بر این که دلالتش هم اشکال دارد، زیرا روایت تصریح به صورت انزال ندارد، در حالی که بحث در جایی است که استمناء منتهی به خروج منی شود. خلاصه این که دو روایت مذکور، که ظاهراً دلالت بر عدم حرمت استمناء دارد، با روایات دهگانه ای که با صراحت استمناء را حرام می داند در تعارض است.

ص:31

سنّت مطابق آن فتوی داده باشند، در حالی که چنین نیست. بلکه، همانگونه که گذشت، اکثریّت آنان حکم به تحریم استمناء کرده اند.

2. راه جمع دوّم این است که دو روایت اخیر را حمل بر انکار کنیم (1) . یعنی پاسخ امام به راوی به

صورت استفهام انکاری است. به عبارت دیگر، در حقیقت امام علیه السلام در پاسخ راوی فرموده است : «ألیس به بأس؟ آیا این کار اشکالی ندارد؟» یعنی روشن است که این کار اشکال دارد و اساساً جای طرح این سئوال نیست. این راه جمع هم اشکال دارد؛ چون برخلاف ظاهر روایت است و تفسیر روایت برخلاف ظاهر آن، نیاز به دلیل و قرینه دارد، که در اینجا وجود ندارد.

3. جمله ی «لا شیء علیه» یا «لا بأس به» در مقام نفی حدّ است نه افکار حرمت (2) . یعنی این

گناه حدّ مخصوص و معیّن همچون گناه زنا و شرب خمر ندارد، بلکه مجازات آن تعزیر است که مقدار آن توسّط حاکم شرع تعیین می شود.

همان اشکالی که به راه جمع دوم وارد شد، عیناً در این جا هم صدق می کند.

ص:32

4. روایات گروه دوم را حمل کنیم بر کسی که جاهل به حرمت است (1) . یعنی این دو روایت

می گوید: «اگر کسی حکم شرعی استمناء را نداند و مرتکب آن شود، کار حرامی نکرده است». این راه جمع، بهتر از بقیّه است؛ ولی همان مشکل جمع دوم و سوم را دارد، یعنی قرینه ای بر آن نیست.

5. دو روایت اخیر را حمل کنیم بر جایی که به قصد خروج منی این کار را نکرده، بلکه به قصد استبراء بوده، یا مطمئن بوده منی خارج نمی شود، ولی ناگهان و بی اختیار خارج شده است (2) . این

توجیه بعید به نظر نمی رسد.

ص:33

هم شهرت روایی با گروه اوّل است. بلکه بالاتر از شهرت، اجماع فقهای شیعه نیز بر حرمت استمناءست. علاوه بر این که گروه اوّل، که خودارضایی را تحریم کرده، هماهنگ با آیات قرآن است و گروه دیگر، مخالف آیات سوره ی مؤمنون و معارج است. البتّه همه ی این بحث ها در صورتی است که دو روایت مخالف سند معتبری داشته باشد. در حالی که با اعراض مشهور، از حجّیت می افتد و نوبت به تعارض نمی رسد.

نتیجه این که دو روایت معارض حجّیت ندارد و روایات دهگانه ی گروه اوّل به روشنی دلالت بر حرمت استمناء می کند.

ص:34

سؤال: چرا در استمناء ضررها و مفاسد به سرعت دامنگیر مبتلایان به آن می شود؟

جواب: از آنجا که اسباب این عمل زشت همواره در اختیار انسان است و براحتی می تواند مقدّمات آن را مهیّا کرده و دست به این کار بزند، بزودی تبدیل به عادت می شود. و لذا عرب ها به آن «العادة السریه» گفته اند. البتّه همیشه هم سرّی و مخفی نیست. چون ممکن است با نگاه کردن به یک فیلم نامناسب، یا زن بد حجاب و بدپوشش، یا شنیدن موسیقی حرام یا الفاظ زشت و خاص و مانند آن حاصل شود. به هر حال با توجّه به این که اسباب و مقدّمات آن در همه جا و به راحتی در اختیار است، تبدیل به عادت می شود. و هنگامی که عادت شد، ضررها و خطرات فراوانی به وجود می آورد که شرح آن خواهد آمد.

سؤال: برخی از پزشکان (1) معتقدند اگر این کار با

فواصل زمانی زیاد صورت بگیرد ضرری ندارد. چرا نظریّه ی این پزشکان را مورد توجّه قرار نمی دهید؟

جواب : احکام شرع، حتّی قوانین عرفی، تابع مصادیق خاص نیست؛ بلکه ناظر بر مجموع

ص:35

مکلّفین من حیث المجموع است. مثلاً شراب به خاطر آثار سویی که دارد و باعث زوال عقل می گردد و در تمام بدن، از سر تا به پا، اثر منفی می گذارد و حتّی در نسل آینده مصرف کننده ی آن نیز بی اثر نیست (1) ، برای همه تحریم شده است،

حتّی اگر در موردی هیچ یک از این آثار نباشد؛ مثل این که شخصی تنها یکی دو قطره از آن بنوشد. زیرا اگر راه برای این استثناءها باز شود، سوء استفاده های زیادی صورت خواهد گرفت. لذا، قانون گذار برای جلوگیری از سوء استفاده ها به صورت عام حکم می کند.

در مثال دیگر، رباخواری مفاسد فراوانی دارد، از جمله این که مردم را از تلاش های اقتصادی سازنده باز می دارد، و نوعی ظلم محسوب می شود، و عواطف انسانی را تضعیف می کند. (2)

امّا اگر شخصی هزار تومان بدهد و پس از یک هفته هزار و صد تومان بگیرد ممکن است آن مفاسد را نداشته باشد، ولی خداوند در اینجا هم

ص:36

رباخواری را تحریم کرده، تا قانون سست نشود و سوء استفاده گران، سوء استفاده نکنند.

در بحث خودارضایی هم هر چند ممکن است این کار با فواصل زمانی زیاد ضررهای مهم استمناء را نداشته باشد، ولی خداوند همچون سایر احکام و قوانین، حکم به تحریم آن به طور مطلق و عام کرده، تا راه سوء استفاده ها را ببندد و از سست شدن این قانون الهی جلوگیری به عمل آورد.

خلاصه این که طبق آنچه که از قرآن و روایات و دلیل عقل و اجماع استفاده شد، استمناء و خودارضایی حرام است و ضررها و مفاسد فراوانی دارد که در فصل بعد به آن خواهیم پرداخت.

ص:37

ص:38

ص:39

پزشکان در انتظار مبتلایان به خودارضایی است.

2 - دومین ضرر و مفسده ی استمناء، میل به عزلت و گوشه گیری است. از آنجا که غالباً این عمل زشت در خفا و پنهانی انجام می شود، مبتلایان به آن دوست دارند تنها باشند و این کار به تدریج باعث انزوای آنها از جامعه می گردد. و این حالت، یکی از عوامل مهمّ افسردگی است.

3 - یکی دیگر از ضررهای این کار، ایجاد مشکلات متعدّد برای ازدواج آینده مبتلایان به آن است. این افراد اگر این کار زشت و گناه بزرگ را ترک نکنند ازدواج موفّقی نخواهند داشت. چون مبتلی به سرد مزاجی یا سرعت انزال و امثال آن شده، و گاه علاقه به جنس مخالف را از دست می دهند.

4 - مشکل چهارم خودارضایی، که زاییده ی همان مشکلات سه گانه ی سابق است، عقب افتادگی در دروس و فعالیّت های علمی است. افراد زیادی بودند که قبل از ابتلای به استمناء، شاگرد اوّل کلاس خویش محسوب می شدند، ولی بعد از آلوده شدن به آن نه تنها شاگرد اوّلی را از دست داده، که با تجدید قبول شده اند! و گاه حتّی میل به درس خواندن را از دست داده، و به دنبال آن یأس

ص:40

و ناامیدی به سراغ آنها آمده و حتّی رفوزه شده اند! (1)

بنابراین، خودارضایی ضررها و مفاسد فراوانی دارد. و لذا، عقل حکم به قبح و زشتی آن می کند و هرآنچه عقل آن را زشت و ناپسند بداند، شرع آن را تحریم می کند.

ذکر این نکته نیز لازم است که آنچه در مورد مفاسد و ضررهای خودارضایی گفته شد جنبه ی حکمت دارد، نه علّت. بنابراین استمناء مطلقاً حرام است؛ حتّی اگر در جایی - بر فرض - که این ضررها وجود نداشته باشد.

سؤال: با توجّه به ضررها و مفاسد فراوان استمناء، اگر مبتلایان به آن پس از اطّلاع از این ضررها و خطرات، توبه کرده و آن را ترک نمایند، آیا آثار آن برطرف می شود؟

جواب: بله، تدریجاً برطرف می شود. همانگونه که در سایر اعتیادها، نظیر اعتیاد به موادّ مخدّر، در صورتی که با عزم راسخ و تصمیم جدّی آن را ترک نمایند، آثار و پیامدهای منفی آن به تدریج برطرف

ص:41

می گردد؛ مخصوصاً در سن جوانی زودتر و سریع تر مرتفع می شود. بنابراین، مبتلایان به خودارضایی هرچه زودتر از خواب غفلت بیدار شوند و بر خداوند توکّل کنند و دست از این کار زشت بکشند و مطمئن باشند که آثار شوم آن تدریجاً از بین می رود.

ص:42

ص:43

ص:44

سؤال: آیا استمناء اختصاص به جایی دارد که آن کار با دست صورت گیرد، یا هر کاری که منتهی به خروج منی شود استمناءست، هر چند بدون دخالت دست باشد؟

جواب: ممکن است تصوّر شود دست خصوصیّت دارد، چون در برخی از روایت عنوان «ید» و «دلک» آمده بود. ولی از مجموع روایات استفاده می شود که دست خصوصیّتی ندارد. بنابراین، تمام مصادیق هفتگانه ای که ذیلاً می آید استمناء محسوب می شود و حرام است :

1. هر کاری که توسّط قوّه ی لامسه صورت پذیرد، چه با دست باشد، یا به شکل مالش صورت پذیرد، یا به صورت تفخیذ انجام گیرد و منتهی به انزال شود، استمناء محسوب می شود.

2. هر کاری که توسّط حسّ بینایی صورت گیرد

ص:45

و منتهی به خروج منی شود، استمناء به شمار می رود. مثل این که به تصاویر یا فیلم های مستهجن یا زنان بدحجاب و بی حجاب نگاه کند و انزال صورت پذیرد.

3. آنچه که از راه تکلّم و سخن گفتن رخ می دهد. مثلاً اگر با جنس مخالف صحبت کند، یا صحنه های تحریک کننده ی یک فیلم یا داستان جنسی را بیان نماید، یا جک های جنسی بگوید و این کار باعث خروج منی شود، مرتکب خودارضایی شده است.

4. آنچه که از طریق حسّ شنوایی صورت می پذیرد. بنابراین، اگر به قصد انزال آنقدر موسیقی حرام بشنود یا پای سخن جنس مخالف بنشیند تا آن حالت دست دهد، دست به خودارضایی زده است.

5. از طریق بوییدن بعضی از عطرها و گلها، مثل بوی گل سنجد در بهار، نیز ممکن است انزال صورت گیرد. بنابراین، اگر شخصی به قصد انزال چنین عطرها و گلهایی را ببوید و آن حالت صورت پذیرد مرتکب کار حرامی شده است.

6. گاه ممکن است تنها از طریق تفکّر و اندیشیدن به مسایل تحریک کننده، مانند

ص:46

نمونه هایی که در پنج بند بالا گفته شد، و بدون کمک گرفتن از حسّهای پنج گانه انزال صورت گیرد. این کار هم خودارضایی محسوب می شود و حرام است

7. ترکیبی از مصادیق شش گانه ی بالا، مثل این که در سفر است با همسرش تلفنی حرف می زند و همزمان یکی از کارهای شش گانه بالا را نیز انجام می دهد و این دو باهم موجب انزال می گردد. این هم استمناء محسوب شده و حرام است.

نتیجه این که استمناء اختصاص به دست و قوّه ی لامسه ندارد، بلکه دارای مصادیق هفت گانه ی فوق است، و آثار زیانبار همه ی اینها یکسان می باشد.

ص:47

زِنا (1) ؛ هر چیزی، اعم از آنچه ذکر کردید یا مشابه

آن، که باعث انزال شود در حکم زنا و حرام است.

طبق این روایت، دست خصوصیّتی ندارد؛ بلکه هر چیزی که سبب انزال شود استمناء و حرام است.

دوم - الغاء خصوصیّت عرفیّه؛ یعنی روایات دهگانه ی مربوط به حرمت استمناء را به دست هر عرفی بدهیم می گوید: «هدف اخراج منی به هر شکلی است و دست در این مسأله خصوصیّت ندارد». و اگر در بعضی از روایات خصوص دست ذکر شده، شاید به خاطر آن است که این نوع استمناء رواج بیشتری نسبت به سایر اقسام آن دارد، وگرنه خودارضایی منحصر در آن نیست.

سوم - روایاتی که دلالت بر حرمت تضییع نطفه و انقطاع نسل داشت، مانند روایت اسحاق بن عمّار (2) و حدیث حسین بن خالد (3) ، نیز دلالت بر

عمومیّت دارد. چون معیار را تضییع نطفه می داند؛ چه با دست باشد، یا چیز دیگر.

نتیجه این که استمناء اختصاص به دست ندارد؛

ص:48

بلکه هر کار و حتّی فکری که باعث خروج منی شود خودارضایی محسوب شده و حرام است.

ص:49

سرچشمه این بحث، بحث احتلام زنان است، که آیا زنان همچون مردان محتلم می شوند و باید غسل جنابت کنند، یا احتلام اختصاص به مردان دارد؟

استاد ما مرحوم آیت الله حکیم در مستمسک العروة الوثقی (1) در این مورد به طور فشرده بحث

کرده و معتقد است که زن هم به اجماع فقهای شیعه محتلم می شود و در صورت احتلام باید غسل جنابت کند. بلکه همه ی فقهای اسلام اعم از شیعه و اهل سنّت این مطلب را پذیرفته و روایات متواتری نیز وجود دارد. بنابراین، شکی در احتلام زنان و امکان استمناء در مورد آنها نیست.

البتّه انزال آنان با مردان متفاوت است. آن رطوبت در مردان جهندگی دارد، ولی در زنان چنین نیست؛ بلکه اگر کاری کنند یا فکری نمایند که به اوج لذّت جنسی برسند و همزمان با آن، رطوبتی از آنها خارج شود مرتکب خودارضایی شده اند. و این حالت غالباً همراه با فتور جسمانی و سستی بدن در آنهاست.

نتیجه این که خودارضایی در مورد زنان هم تصوّر می شود.

ص:50

ص:51

ص:52

استمناء همچون زنا و لواط حدّ شرعی ندارد؛ امّا تعزیر دارد و ظاهراً مسئله ی تعزیر در خودارضایی مورد قبول فقهاست. هر چند ادّعای اجماعی در این زمینه، جز از ابن زهره، نیافتیم، امّا فقیهانی که مجازات آن را تعزیر دانسته اند فراوانند. به چند نمونه ی آن توجّه فرمایید :

1. مرحوم علّامه می فرماید :

«من استمنی بیده حتی انزل عزر بما یراه الحاکم و روی ان علیا ضرب یده حتی احمر فزوجه من بیت المال و لیس ذلک لازماً بل هو خاص بتلک القضیة لمصلحة (1) ؛ کسی که با دست خود استمناء

کند تا آنجا که منتهی به انزال شود حاکم شرع او را تعزیر می کند. و روایت شده که حضرت علی علیه السلام بر دست چنین کسی به مقداری تازیانه زد که سرخ

ص:53

شد، سپس از بیت المال همسری برایش فراهم کرد. البتّه این کار واجب نیست، بلکه به خاطر مصلحتی اختصاص به همان مورد داشته است».

سؤال: آیا کلام اخیر علّامه، که تزویج از بیت المال واجب نیست، مطلب صحیحی است؟

جواب: به نظر قاصرما این سخن صحیح نیست؛ چون آنچه امام علیه السلام انجام داد به عنوان نهی از منکر و جلوگیری از تکرار آن گناه زشت بود و نهی از منکر اختصاص به مورد خاصّی ندارد؛ بلکه در تمام موارد مشابه باید انجام گیرد.

2. صاحب جواهر الکلام می گوید :

«من استمنی بیده او بغیرها من اعضائه عزر لانه فعل محرماً کبیراً... و تقدیره کغیره من افراد التعزیر منوط بنظر الامام (1) ؛ کسی که با دست یا

بقیّه ی اعضایش استمناء کند تعزیر می شود. چون مرتکب کار حرام، بلکه یکی از گناهان کبیره شده است... و مقدار آن، همچون بقیّه ی تعزیرات، بستگی به نظر حاکم شرع دارد».

3. نویسنده ی کشف اللثام نیز در عبارتی کوتاه چنین فرموده است :

«من استمنی بیده او عضو آخر من اعضائه

ص:54

فعل کبیرة... و عزر بما یراه الامام» (1) .

4. شهید ثانی در شرح لمعه می گوید :

«و هو حرام یوجب التعزیر بما یراه الحاکم (2) ؛

استمناء حرام است و به مقداری که حاکم شرع صلاح بداند تعزیر دارد».

5. ابن زهره در کتاب غنیة النزوع می فرماید :

«و یعزر من وطی بهیمة او استمنی بیده و... کل ذلک بدلیل اجماع الطائفة (3) ؛ و کسی که با

حیوانی آمیزش کند یا مرتکب استمناء گردد تعزیر می شود... همه ی این مطالب به اجماع فقهای شیعه ثابت شده است».

خلاصه این که علمای ما (4) خودارضایی را حرام

دانسته و معتقدند مجازاتش تعزیر است. و هر چند در مورد تعزیر در استمناء اجماعی - به غیر از آنچه که از کلام ابن زهره استفاده می شود - وجود ندارد، امّا کسانی که متعرّض آن شده، آن را ارسال مسلّم کرده اند.

ص:55

اینک باید به سراغ ادلّه ی وجوب تعزیر برویم.

ص:56

و امّا این که هر گناه کبیره ای تعزیر دارد، فقها این مطلب را در کتاب حدود پذیرفته و قبول کرده اند و اینجا جای بحث از آن نیست، پس تعزیر برای استمناء، نتیجه ی صحیحی است.

سؤال: با توجّه به این که گناهان کبیره ای همچون دروغ و غیبت و رشوه خواری و کم فروشی و تقلّب کردن کم نیست مرتکبان آن را شلاق نمی زنند؟

جواب : تعزیر فقط شلّاق زدن نیست، بلکه به معنای مطلق منع و بازداشتن از کاری است. و مراتبی دارد که در کتاب گستره ی تعزیر به طور مشروح بحث کرده ایم.

به تعبیر دیگر، تعزیر مرتبه ای از مراتب نهی از منکر است که تنها بر عهده ی حکومت اسلامی است برخلاف مرحله زبانی آن که وظیفه ی همه ی مردم است.

خلاصه این که: با توجّه به این که استمناء از گناهان کبیره است، مجازات آن تعزیر می باشد.

دلیل دوم: دلیل دیگر بر این که مجازات خودارضایی تعزیر است، دو روایتی است که از حضرت علی علیه السلام به دست ما رسیده و در مباحث قبل نیز به آن استناد شد. توجّه بفرمایید :

ص:57

1. امام صادق علیه السلام فرمود :

«شخصی که خودارضایی کرده بود را (به منظور مجازات) خدمت حضرت علی علیه السلام آوردند. حضرت به قدری تازیانه بر دستش زد که سرخ شد» (1) .

این روایت هر چند تصریح به انزال نکرده، ولی منصرف به صورتی است که استمناء منتهی به انزال شود، یا لااقل صورت انزال قدر متیقّن آن است. بنابراین، نمی توان با تمسّک به اطلاق روایت حکم به جریان تعزیر حتّی در صورت عدم انزال کرد.

2. امام باقر علیه السلام فرمود :

«شخصی که با آلت خود آنقدر بازی کرده بود که منتهی به انزال شده بود را خدمت امام علی علیه السلام آوردند. آن حضرت به قدری روی دستش زد که سرخ شد» (2) .

در این روایت تصریح به انزال شده و قرینه خوبی است که روایت قبلی هم مقیّد به انزال گردد.

نتیجه این که مجازات استمناء تعزیر است و مقدار آن بستگی به نظر حاکم شرع دارد.

نکته: این که در بحث تعزیرات گفته می شود :

ص:58

«تعزیر مقدار خاصّی ندارد، بلکه مقدار آن بستگی به نظر حاکم شرع دارد» معنای آن این نیست که حاکم شرع به هر شکلی که تمایل داشت مجرم را تعزیر کند، بلکه باید شرایط مختلف را در نظر بگیرد و طبق آن شرایط، مقدار آن را تعیین کند.

مثل این که مجرم پیر است یا جوان، مجرّد است یا متأهّل، سابقه دار است یا نه؟ نادم و پشیمان است یا نه، و دیگر شرایطی که جرم را سنگین یا سبک می کند در نظر بگیرد، و بر اساس آن مقدار تعزیر را تعیین کند. چون مجرمین شرایط متفاوتی دارند.

ص:59

ص:60

اسلام تنها به قرار دادن مجازات ها برای گناهان و جرائم قناعت نکرده، بلکه هم طرق پیشگیری از آن را بیان نموده، تا علاقمندان به آلوده نشدن به گناه با استفاده از آن طرق خود را از آلودگی حفظ کنند. و هم روش های ترک گناه و جرم را متذکّر شده، تا آلودگان نادم و پشیمان بتوانند با بهره گیری از آن روش ها خود را از غرقاب گناه نجات دهند. دو روایتی که در فصل اوّل و چهارم از حضرت علی علیه السلام خواندیم، که آن حضرت پس از مجازات فرد مبتلی به استمناء مقدّمات ازدواجش را از بودجه ی بیت المال فراهم کرد، اشاره ی پرمعنایی به چگونگی درمان آلودگان به این گناه دارد.

ص:61

طب پیشگیری کم هزینه تر؛ مؤثّرتر و کم خطرتر است؛ برخلاف طب درمان که هزینه ها و خطراتش بیشتر و اثرات و نتائجش کمتر است. علاوه بر این، طبّ درمانی همواره عوارض دارد. هر روش درمانی را که تصوّر کنید دارای عوارضی است، ولی طبیب و بیمار از روی ناچاری و براساس قاعده ی اهمّ و مهم آنچه را کم خطرتر است انتخاب می کنند. این مطلب اختصاص به پزشکی ندارد، بلکه در مباحث اقتصادی و سیاسی و مانند آن نیز صادق است. در همه این ها، پیشگیری مؤثّرتر و کم هزینه تر از درمان است. با توجّه به این مقدّمه به سراغ راه های پیشگیری از این گناه بزرگ می رویم، تا جوانان عزیز با مطالعه و به کار بستن این دستورات، خود را از ابتلای به آن حفظ کنند.

ص:62

جنبه ی پیشگیری دارد و هم درمان محسوب می شود. روایات فراوان (1) و تأکیدات اکید اسلام که

مسلمانان را تشویق و ترغیب به ازدواج، مخصوصاً در سنّ جوانی (2) ، می کند و در صورتی که خوف

وقوع در گناه برود آن را واجب شمرده، به منظور پیشگیری از انجام معصیت و گناه است. و آنچه در دو روایت منقول از امام علی علیه السلام خواندیم به قصد درمان بود.

ص:63

سی سالگی و گاه بیشتر، ازدواج می کنند و اوج شهوت جنسی را در حال تجرّد سپری می کنند و طبعاً جمعی از آنها تاب مقاومت در برابر این فشار شدید، مخصوصاً با توجّه به عوامل تحریک فراوانی که در زمان ما وجود دارد، را ندارند و به انحراف کشیده می شوند. خلاصه این که یکی از معضلات ازدواج، طولانی شدن سنّ ازدواج است.

2. بالا رفتن توقّعات؛ متأسّفانه سطح توقّعات هم در دختران و هم در پسران بالا رفته است. منزل مسکونی مستقل، اتومبیل گران قیمت، کسب و کار پر درآمد، پدر زن و پدر شوهر پولدار، زوجه ی خیاط و آشپز و آشنای به زبان های خارجی و مسلّط بر کامپیوتر و مانند آن، از جمله این توقّعات است که مانع ازدواج در زمان مناسب می شود.

3. افزایش تشریفات؛ معضل دیگری که سر راه ازدواج جوانان وجود دارد تشریفات غیر ضروری است، که چشم و هم چشمی ها به زیاد شدن آن دامن زده است. مهریّه های سنگین و بعضاً نامعقول، جهزیّه های تشریفاتی و گسترده، که گاه زوجین فرصت استفاده از بعضی اقلام آن را تا سالها به دست نمی آورند، خریدهای آنچنانی قبل از عقد، و مجالس سنگین عقد و عروسی، بخشی از این تشریفات است.

ص:64

4. کثرت سوءظن؛ با توجّه به این که متأسّفانه ارتباط های نامشروع زیاد شده، دختران و پسران و زنان و مردان به یکدیگر سوء ظن دارند و نمی توانند براحتی به یکدیگر اطمینان پیدا کنند. حال اگر به دختران اجازه داده شود بدون اذن پدر ازدواج موقّت نمایند و دختری مثلاً با چند نفر صیغه موقّت بخواند و سپس پسری به خواستگاری او بیاید و بخواهد با وی ازدواج دایم کند، از خود می پرسد: آیا این خانم با شوهر سابق ارتباط دارد یا نه؟ و این سوءظن مانع ازدواج می شود. باید مردم را به ساده زیستی دعوت کرد و این پیرایه ها را از این حکم الهی مطابق با فطرت زدود، تا جوانان بتوانند براحتی ازدواج کنند و از گناه و معصیت در امان بمانند.

ص:65

استفاده از لباس های تنگ و چسبان، و حتّی غذاهای تحریک کننده، هرکدام به نوعی انسان را به سوی گناه و معصیت سوق می دهد. اگر جوانی خود را در برابر این عوامل کنترل کند بی شک مبتلی به خودارضایی نمی گردد. امّا کسی که در برابر تمام یا برخی از عوامل فوق بی پرواست و براحتی آلوده ی آن می شود، طبیعی است که مبتلی به استمناء گردد. مگر می شود یک انسان در محیط وباخیز زندگی کند و آب و غذای آلوده به میکروب مصرف نماید و سالم بماند؟! خلاصه این که دومین راه حل، پرهیز از عوامل تحریک است.

ص:66

برخی از بیماران، باعث سرایت بیماری او به انسان می شود.

ص:67

را مطالعه کنند و این کار را تکرار نمایند تا این امور به حافظه آنها سپرده شود، تا هر زمان هوای نفس و شیطان آنان را دعوت به این کار کرد، با یادآوری آن آثار مخرّب، بتوانند خود را کنترل نمایند.

ص:68

ص:69

ص:70

در پایان این مبحث، توجّه شما عزیزان را به یک مقاله علمی آموزنده درباره خودارضایی، که از پایگاه اطلاع رسانی شفا گرفته شده، جلب می کنم :

ص:71

(این دوران که بلوغ نام دارد، در خانم ها در سنّ 18 سالگی و در آقایان در سنّ 21 سالگی به آخرین مرحله ی خود می رسد.) در طول 7 سال ابتدایی زندگی، نیروی جنسی در یک پسر بچّه در تمام قسمت های بدن او توزیع می شود. از 7 تا 14 سالگی، نیروی جنسی به اعضای جنسی منتقل می گردد. در این زمان، تفاوت های ظاهری میان جنس مذکّر و مونّث پدید می آید. در مردان استخوان ها قدری درشت تر شده و بدن عضلانی تر می شود، و به تدریج تُن صدای آنها تغییر پیدا می کند.

البتّه باید توجّه داشت که این تغییرات با گذر زمان تکمیل می شود. شروع این تغییرات حاکی از ابتدای سنّ بلوغ است. پس از آن منی و به مثابه ی آن اسپرم تولید می شود، ولی اسپرم ها در این زمان به بلوغ کامل نرسیده اند. بر اساس پژوهش های پزشکی، محقّقین بر این باورند که اسپرم ها در سنّ 18 سالگی شروع به بالغ شدن کرده، و در سنّ 21 سالگی مرحله ی بلوغ آنها تکامل پیدا می کند. در این زمان رشد بیضه ها و غدد مترشّحه ی داخلی بدن نیز به آخرین حدّ خود می رسد.

ص:72

ص:73

تخمدانی است، کنترل کلیّه ی تنظیمات جنسی در بدن خانم ها و آقایان را برعهده دارد.

در مردان این غدّه فعالیّت های جنسی خود را از زمان بلوغ - یعنی درست هنگامی که هورمونهایی را به منظور تحریک اعضای جنسی به خون می فرستد - کار خود را شروع می کند.

در خانم ها هم غدّه ی هیپوفیز در دوران بلوغ با ایجاد هورمون هایی که سبب تخمک گذاری در تخمدان ها می شود، کار خود را شروع می کند. هر یک از تخمک ها حاوی هورمون های جنسی زنانه است که سبب ایجاد و گسترش خصوصیّات زنانه در بانوان می شود.

ص:74

افکار و تصوّرات جنسی به عنوان موادّ اوّلیّه ی تولید اسپرم و انرژی جنسی محسوب می شود.

زندگی یک انسان از تلفیق یک اسپرم با تخمک شکل می گیرد. تنها یک اسپرماتوزوئید (نطفه) این توانایی را دارد که یک انسان جدید خلق نماید. گفته می شود که در هر بار انزال، مردها چیزی در حدود میلیون ها اسپرم از دست می دهند!!!

زمانی که کشاورز تصمیم می گیرد در یک زمین کشاورزی دانه بکارد، بهترین انواع دانه ها را انتخاب می کند، زمین را به خوبی شخم می زند، و دو تا سه دانه می کارد (نه میلیونها) و زمانی که این دانه ها بزرگ شده و رشد کردند، از آنها استفاده کرده میوه هایشان را می خورد و زندگی می کند. به عنوان مثال یک درخت لیمو را در نظر بگیرید. این درخت زمانی به مرحله ی تکامل خود می رسد که بتواند میوه های رسیده ی لیمو پرورش دهد. امّا اگر کسی به این امر توجّه نداشته باشد و میوه ها را پیش از رسیده شدن کامل از درخت بچیند، با این کار خود به درخت صدمه وارد کرده و اجازه نمی دهد که درخت به رشد و تکامل نهایی خود برسد.

این امر در مورد ارتباط جنسی نیز صدق می کند.

ص:75

اگر فرد پیش از رسیدن به بلوغ کامل بخواهد از انرژی جنسی خود استفاده کند، به بدن خود صدمات جبران ناپذیری وارد می کند. که در ادامه بحث نگاه کوتاهی به این مشکلات خواهیم داشت.

ص:76

سر برد و به همین جهت بدون شکست از مسابقات بیرون آمد!

یک گزارش علمی اثبات می کند که : تستوسترون نقش مهمّی در شکل دهی رفتار افراد بازی می کند. این هورمن به عنوان نوعی محرّک شناخته می شود که در کلیّه ی حالات فردی، از جمله عصبانیّت و پرخاشگری نیز تاثیر گذار است. بنابر گزارش فوق در یک بازی فوتبال براحتی می توان تشخیص داد کدام یک از تیمها برنده خواهند شد: تیمی که در رگ های خونی بازیکنانش میزان تستوسترون بیشتری موجود باشد.

در ناسا، که معتبرترین مرکز پژوهش های علمی جهان به شمار می رود، فعالیّت های جنسی کلیّه ی دانشمندانی که در آنجا مشغول به فعالیّت هستند، تحت کنترل است، تا پژوهشگران همیشه بتوانند در بهترین وضعیت ممکن ذهنی و جسمی قرار داشته باشند.

ص:77

مردم به راحتی به 90 سال می رسید. امّا این روزها به دلیل بروز پاره ای از مشکلات نظیر خودارضایی، آزار و اذیت های جنسی، غذاهای صنعتی، استفاده از هورمون های مصنوعی (که مصارف مختلفی نظیر: چاق کردن و بزرگ کردن زودرس جوجه ها و احشام دارند) فرایند سالخوردگی از سنین پایینی تقریبآ 35 سالگی شروع می شود!

ص:78

ص:79

رابطه ی جنسی در زمان قاعدگی خطرناک و در عین حال زیان آور است؛ چرا که در این زمان موادّ مرده و فاسد از بدن زن خارج می شود که اگر آلت تناسلی مرد با این مواد تماس پیدا کند آنها را جذب کرده، خواصّ آن از طریق خون به سلول های عصبی مغز انتقال پیدا می کند و بر روی قدرت جنسی مرد تاثیر نامطلوبی می گذارد.

ص:80

ص:81

اذیّت های جنسی نتواند به درستی رشد پیدا کند، اندوخته ی قوای جنسی از سنّ 35 سالگی به بعد رو به تحلیل می رود و این مورد نه تنها تأثیر نامطلوبی بر روی دستگاه تناسلی می گذارد، بلکه عملکرد کلیّه ی سیستم های بدن را نیز تحت الشّعاع قرار می دهد: دستگاه هاضمه،گردش خون، عملکرد غدد مترشّحه، سیستم عصبی و مانند آن. و لذا این افراد به سرعت از سنّ 35 سالگی به بعد، شاهد فرایند سالخورده شدن خواهند بود.

بسیار زودتر از حالت طبیعی توانایی هایشان را از دست می دهند و متأسّفانه خیلی سریع روانه گورستان خواهند شد. در چنین شرایطی ارگان های جنسیشان نیز دچار اختلالات مختلفی شده و انواع بیماری های گوناگون جنسی به همراه بیماری هایی نظیر اختلال سیستم عصبی و دگرگونی سیستم سمپاتیک و پاراسمپاتیک و غدد درون ریز نیز به سراغشان می آید.

از سوی دیگر نباید از این امر غافل شد که ملاتونین، هورمون بی چون و چرای جوانی است. فرایند سالخوردگی مستقیمآ به ترشّح این هورمون در بدن بستگی دارد. این هورمون در زمان جوانی به وفور در بدن ترشّح می شود و از سنّ 25 سالگی

ص:82

به بعد ترشّح آن در بدن کاهش پیدا می کند.

خود ارضایی، به ویژه در زمان جوانی، باعث از دست رفتن میزان بسیار زیادی ملاتونین در بدن می شود. این امر، غدّه ی کاجی شکلی که در بدن ملاتونین ترشّح می کند را ضعیف کرده، خاصیّت مغناطیسی موجود در این غدّه را کاهش می دهد و بطور کلّی سبب کاهش طول عمر آن می گردد.

ص:83

لنفاوی انتقال داده می شود، سپس به مغز انتقال پیدا کرده و باعث ایجاد شوک دمایی شده و فضای سردی را میان مادّه ی مغزی و سلول ها ایجاد می کند و این امر واکنش نرمال ماده ی مغزی، سیستم عصبی و جسمانی را مختل می سازد. کیسه ی منی می بایست به جای جذب هوا، اسپرم جذب کند، امّا این امر مقدور نخواهد بود چراکه اسپرم ها قبلا آزاد شده اند. علاوه بر این جذب هوا، از جذب مایع خیلی ساده تر است.

ساموئل اون ویر، فیلسوف، انسان شناس، و محقّق امور جنسی و روانشناس بخش مطالعات جنسی، در کتاب خود با عنوان «یادگیری علوم فردی» در مورد این هوای سرد جذب شده تصریح می کند که: در خصوص افرادی که با خود استمناء می کنند، براحتی می توان گفت که چه ایرادی می تواند بوجود آید. زمانی که آنها خود ارضایی می کنند، در حال ارتکاب جرم در برابر طبیعت هستند. وقتی انزال به واسطه ی خودارضایی پدید می آید، حرکات کرم وار جذب ایجاد می شوند که این حرکات برای هر مردی کاملا قابل درک و تشخیص است و به واسطه ی تاثیر خالی بودن کیسه های منی، این کیسه ها

ص:84

سعی می کنند تا خود را پر کنند و به همین دلیل هوای مرطوب از طریق آلت تناسلی مرد با همان حرکات کرمی شکل، جذب می شود.

سپس این سیگنال ها به مغز فرستاده می شوند، به همین دلیل مایع مغزی زیادی در این میان از بین می رود، و در نتیجه فرد از نظر ذهنی خسته می شود. بد نیست بدانید که تعداد بیشماری از مردها به دلیل عمل منفور خودارضایی دیوانه شده اند. مغزی که پر از هوا شود دیگر توانایی تفکّر ندارد و قابلیّت های ذهنی خود را به طور 100% از دست خواهد داد. به همین دلیل ما هم این عمل نادرست را 100% محکوم می کنیم.

ص:85

شده اند، بر این باروند که بدن طیّ فرایند خودانزالی انرژی بی شائبه ای را از دست می دهد. افراد زیادی با چهره های زیبا بوده اند که در اثر انجام این کار زیبایی خود را از دست داده اند! چه بسیار مغزهایی که منحط و فاسد شده اند! و ... همه و همه ی این وقایع به دلیل آن است که انزال در شرایط و موقعیّت و زمان مناسب انجام نپذیرفته است.

آمار و ارقام گویای این مطلب است که این روزها خودارضایی در خانم ها و آقایان جوان بیش از پیش باب شده است. بیمارستان های روانی مملوّ از زنان و مردانی است که مغزشان به دلیل خودارضایی بیمار گشته است. تیمارستان، مقصد نهایی فردی است که به خودارضایی اعتیاد پیدا می کند.

ص:86

و سپس به واسطه ی انزال غیرمترقبه، از لسیتین خالی می شود. به همین دلیل ارگان ها به جای آن، باید از سایر بافت ها و اعصاب موجود در مغز استفاده کنند.

ص:87

تناسلی به حالت اوّلیّه باز گشته، و در بدترین حالت ممکن قرار می گیرند، و دچار ناامیدی و افسردگی می شوند. آنها در توهّمات جنسی خودشان را غرق کرده اند که این توهّمات هیچ ارتباط و یا شباهتی به دنیای واقعی ندارد. به همین دلیل هنگامی که در شرایط طبیعی قرار می گیرند، نمی توانند از خود واکنش مناسب نشان داده و شکست می خورند.

ضعف جنسی - ذهنی ترسناک ترین تراژدی است که می تواند برای هر زن یا مرد با احساس و با منطقی اتّفاق بیفتد. زمانی که یک فرد جوان دست به خودارضایی می زند، برای او هیچ اهمیّتی ندارد و ترجیح می دهد که هر چه سریعتر خود را تخلیه کند. در علم روانشناسی این امر نهایتآ منجر به بروز عارضه ی انزال زودرس در فرد می شود. علاوه بر این، استمناء سبب انبساط عضلات اسفنکتر می شود که این عامل به نوبه ی خود موجبات انزال زودرس را بیش از پیش فراهم خواهد آورد.

ص:88

محصول گردهم آیی یک زن و مرد است که یکدیگر را دوست بدارند و مکمّل یکدیگرباشند. به همین دلیل فروید خودارضایی را یک نقص فردی نامگذاری می کند (به این دلیل که طرف دوم در این ارتباط وجود ندارد، مگر در خیال). در حین خودارضایی فرد اگر مرد باشد، یک زن را در ذهن خود مجسّم می کند و اگر زن باشد یک مرد را، و با او وارد رابطه ی جنسی می شود. در این حال خستگی چند برابر می شود، چرا که فرد هم از نظر جنسی از خود کار می کشد و هم از نظر ذهنی.

تصویر شریک جنسی خیالی، مانند یک لوح در ضمیر ناخودآگاه فرد حک می شود و سبب بروز انزال های شبانه ناخواسته می شود. به این ترتیب که فرد هرچه بیشتر خودارضایی کند، میزان این انزال افزایش می یابد.

ص:89

شرکت می کنند، کسانی که به خواندن مجلّات محرّک جنسی معتاد هستند، و کسانی که به تماشای فیلم های ضد اخلاقی جنسی گرایش دارند، مبحث ظریف و مطبوع رابطه ی جنسی را به صورت وحشیانه، به دور از انسانیّت، و تنها با رضایت ذهنی با نکبت و بدبختی همراه می سازند.

انسان ها باید یادبگیرند که چگونه می توانند هوشمندانه زندگی کنند.

ص:90

لازم به ذکر است استخوان های تنومند نشان دهنده ی میزان قدرت فرد هستند. همانطور که می دانید گلبول های قرمز خونی و پلاکت ها در مغز استخوان تولید می شود. فرد جوانی که خودارضایی می کند، اجازه نمی دهد مایع مغز استخوان به خوبی شکل بگیرد و باید تا آخر عمر خود شاهد عواقب آن باشد. زمانی که فسفر بیش از حدّ طبیعی به واسطه ی خودارضایی از بدن خارج می شود، مشکلات عصبی از قبیل رعشه برای فرد ایجاد می شود. در زمان خود ارضایی لسیتین نیز از بدن خارج می شود که این امر سبب فرسودگی سیستم عصبی می شود و به مرور زمان موجبات بیحالی، ضعف اعصاب و نهایتآ مرگ تدریجی سلول های عصبی را فراهم خواهد آورد.

در هر بار انزال، مردها چیزی در حدود 300 تا 400 میلیون اسپرم به همراه مقادیر زیادی انرژی از دست می دهند. واقعآ چه می شد اگر انسان می دانست چگونه می تواند این انرژی را به جای خارج کردن از بدن، در بدن خود ذخیره نماید؟!

که در نتیجه حتمآ انسانی شبیه به سوپرمن می شد!

ص:91

ص:92

ص:93

است. خانم هایی که مرتکب این امر می شوند به مرور زمان نمی توانند با هیچ مردی ارتباط جنسی برقرار کنند؛ چرا که به تدریج توانایی های اوّلیّه جنسی خود را از دست می دهند. خانمی که خود ارضایی نمی کند، همچنان سرزندگی، زیبایی، برق چشمان، و توانایی جذب بالای خود را حفظ خواهد نمود. خانم ها باید از مشاهده ی تصاویر محرّک جنسی خودداری کنند، در مکالمات مبتذل شرکت نکنند، و فقط با افراد شایسته ارتباط دوستی برقرار کنند.

ص:94

تمایل به خودارضایی به عنوان یک عینیّت درونی هست که به ذهن شما حمله ور می شود. شما باید در مقابل آن ایستادگی کرده و اجازه ندهید که به درون ذهنتان نفوذ کند. در ابتدا شاید انجام این کار قدری دشوار باشد و این توانایی را نداشته باشید که فکرتان را بر روی چیز دیگری متمرکز کنید؛ امّا با تلاش براحتی می توانید آنرا تحت کنترل خود در آورید. شما براحتی قادر خواهید بود آنرا به طور کامل از زندگی خود حذف کنید. اگر فرد در گذشته دائمآ خودارضایی می کرده و سپس این کار را متوقّف کند، خودش متوجّه تغییرات بوجود آمده در زندگی اش خواهد شد و می تواند مقادیر زیادی انرژی و توانایی های ذهنی اش را ذخیره کرده و بدون احساس هیچ گونه ترس و واهمه ای با حقایق زندگی روبرو شود.

ص:95

از مصرف گوشت گاو، به ویژه در وعده ی غذایی شام خودداری کنید. مصرف یک وعده غذای حیوانی آن هم در ناهار کافی است.

مقالات مختلفی که پیرامون روابط سالم میان زن و مرد وجود دارد را به دقّت مطالعه کنید، تا آگاهی های کلّی شما ارتقا پیدا کند.

پایان